Ik zeg zelf altijd: ik leef nu als een vrijwillig elektronisch gedetineerde. Ik heb niets misdaan, maar om te overleven is dit mijn keuze. Het is niet echt een keuze, maar een noodzakelijke oplossing.
Ik vermijd alle troep die voor anderen zo gewoon is. Ik kan beter zeggen wat ik nog wel kan, dan wat niet meer is. Die lijst is zooooo lang.
Alle persoonlijke verzorgingsproducten, schoonmaakmiddelen, waspoeders e.d. Alles is op chemievrije basis. Later zal ik meer vertellen hierover, want het leven is in dit opzicht heel goed te doen. Alles is er, maar je moet het weten te vinden en de kosten liggen veelal wat hoger.
Wij eten hier zover we kunnen betalen biologisch. Ik eet geen E-nummers. Alles zo vers mogelijk, de magnetron uit de keuken gekieperd, want dat verprutst iedere voedingswaarde in je eten.
(wie zichzelf een kool wil stoven, die stove hem micro in de oven- van Karel en Carolien van Huffelen-Het draadloze tijdperk)
En geen suiker, koffie, koek, snoep, chocola, chips, alcohol en noem maar op. Alles wat vulling is weg, zodat voeding de kans krijgt. (maar ik zal het altijd wel lekker blijven vinden. Smaakversterkers heten niet voor niks zo, ze smaken prima. Maar daar houdt het dan echt mee op. De schade wordt nergens hardop besproken door de producenten).
Zo min mogelijk nieuwe spullen het huis in. We hebben 3 tieners, dus kinderen in de groei en je moet dan nieuwe spullen aanschaffen, maar het blijft een crime. Alles wassen tot het acceptabel is voor mij. Ik was me soms helemaal het laplazarus. De voetbaltas ben ik niet meer in staat om te wassen. Al die synthetische sportkleding pakt die gruwelijke waspoeders aan, genoeg om een mens mee te vergassen. Een kind dat weer ergens in de rook is geweest, hup douchen en weer alles wassen. Naar de kapper geweest, weer wassen. Kinderen gebruiken geen gel meer, een deo die niet zo 'hot' is, alles voor het goede doel van ma.
Ik ben behoorlijk postduifblond geworden en doe er niks aan. Kan er goed mee leven. Als ik bedenk dat de gemiddelde Nederlandse vrouw om de zoveel weken weer een kop vol ammonia en troep moet trotseren om er up to date uit te zien, dan beschouw ik mijn grijs als voordeel. Er zijn wel verantwoorde produkten schijnt het, maar ik weet nog niet uit ervaring hoe die zijn.
Ik ga eens in de 3a4 maand naar de kapper. Op maandagmorgen half 9, en dan zorgt mijn superkapster (meestal Vonne, thanks lady) dat de deur openstaat en gelucht en zelf zonder lucht en zonder andere mensen in de zaak. Dat red ik net.
Dit is een van mijn schaarse uitjes, net als af en toe naar de natuurwinkel Winterswijk van Henk en Willie of naar de bioboerderij van John en Leanne in Lievelde. En bij mijn moeder is de kust ook veilig. Niks gaat spontaan, ik moet altijd plannen. Wij hebben een oude auto, waarvan de luchtbeheersing niet goed meer werkt. We kunnen de auto niet goed afsluiten voor uitlaatgassen en dampen. Ik kan daardoor nauwelijks verkeersdeelnemer zijn. Als ik op de grote weg achter een vrachtwagen zit die een slechte uitlaat heeft en waar dieselkwalm uitkomt, dan krijg ik zware hoofdpijn en ben dan zo helemaal uitgeschakeld. Zeg maar zo'n 10 km in de rondte rijd ik en dan alleen de groene route.
En als ik thuis naar buiten wil, ben ik net een snuffelpaal. Ik weet namelijk niet wat een ander aan het doen is.
Ik wil wel vermelden, dat ik qua buren en hun begrip vergeleken met veel lotgenoten er gigantisch goed uitspring. Ieder probeert het zo goed mogelijk te doen. Ik ben jullie dankbaar!!
Desondanks, geuren van een verbouwing, uitlaatgassen, verf, onkruidspuiten, foute wasmiddelen, bezoek dat rookt, huisparfums, kachels(bij koud weer-'s avonds getver), vuurkorven, BBQ, benzinegazonmaaiers (we hebben er zelf nota bene nog een en wil graag naar een electrisch oplaadbare, maar weer onkosten) helemaal uitgeschakeld. Je kunt het zo gek niet bedenken, maar er zijn zoveel dagen dat ik maar weer naar binnen af moet druipen. De wind draagt van ver heel wat stank met zich mee. Soms jank ik een potje. Met tranen detox je ook, dus toch nog positief.
Ik hoor al lezers denken, aa zo erg zal het niet zijn, wat kan er je gebeuren?
Stikbenauwd worden, luchtwegproblemen, hoesten niezen, hoofdpijnen, slap in de benen, moeten gaan zitten of liggen-zeer moe, brainfog (hersenmist, niet meer helder kunnen denken), misselijk, braken, buikpijn, diarree.
Weet je, ik heb het er niet meer voor over.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten