zondag 24 oktober 2010

psychisch verzinsel

Psychisch verzinsel.
Je reinste onzin dat er zo over gedacht wordt, maar we hebben er maar mee te maken.
Onze huidige huisarts, ik noem hem hier Henk, zijn woorden die ik via een ander binnenkreeg: ik moest me eerst maar bij de psychiater vervoegen alvorens hij mij te woord kon staan.
Steeds als ik aan deze zin denk, dan motiveert me dat om terug te vechten. Om met zoveel onwetendheid er overheen te walsen en dat zo lomp en bot te uiten, terwijl ik niet meer in staat ben om de artsenpraktijk te bezoeken. Johan, mijn man heeft meerdere keren geprobeerd om het recht te zetten. Is niet mee te praten met die man. Met een eigenwijsheid, waar een koppige muilezel nog jaloers op kan worden, zo vol te houden dat hij het niet verkeerd heeft, daar walg ik van.
Ik ben op zoek naar een nieuwe huisarts hier in Lichtenvoorde. Maar het lukt niet best. Alles zit vol. De enige bij wie ik terecht kan is Jopie (niet de echte naam). Die had ik hiervoor een aantal jaren getolereerd, maar tegen zoveel onkunde was ik niet opgewassen.
Het is onder lotgenoten heel normaal om te horen tegen welke muren ze oplopen en welk een onbegrip.
B.v. een arts die beweerd dat een mede-MCSer een waanallergie heeft.
Iedere MCS-er wordt wel ergens een keer doorverwezen naar de psychiater. Of het wordt afgedwongen door een woningbouwvereniging of UWV.
Ik heb getwijfeld om het volgende op te schrijven, ik doe het wel.
Ik sprak een lotgenoot. In de tijd dat ze op zoek was naar wat haar mankeerde en doodziek met haar man op consult kwam bij een neuroloog gebeurde haar het volgende: Alles zo goed mogelijk verteld. De betreffende neuroloog bromt iets van heel vreemd verhaal. Kijkt de man aan en zegt: geef haar vanavond maar eens een goeie beurt, dan is morgen alles weer over.

De tranen lopen me weer over de wangen. In Godsnaam. Deze mensen moeten te stoppen zijn.
Daarom hebben we zoooooo hard erkenning nodig. Dat mensen opgeleid gaan worden in te beseffen dat je ziek kan worden van je omgeving (in combinatie met een slecht ontgiftingsysteem).
Ik vraag me af wat er met die neuroloog zou zijn gebeurd als niet mijn lotgenoot daar had gezeten, maar bijvoorbeeld Prinses Maxima.
En weet je, hij zou alleen maar berispt kunnen worden voor zijn gedrag, maar zijn 'vakkundigheid' staat niet ter discussie in dit land. Hij heeft correct gehandeld naar wat hij heeft geleerd????

Daarom schrijf ik van hart tot hart. Ik kan de wereld niet in mijn eentje verzetten. Ik ben niet eens in staat om er op af te gaan en te protesteren of mijn kant van het verhaal duidelijk te maken terwijl ik iemand recht in de ogen kan kijken. Ik haal mijn dagelijkse boodschappen al niet eens om die bij huis te krijgen.
Ik ben zo vertwijfeld over of er nog recht bestaat.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten