Dit is me nogal een onderwerp. Zo complex, zoveel over geschreven, zoveel over te vertellen, zo van levensbelang. Denk aan het boek van Sherry Rogers – Detoxify or Die. Ofwel, Ontgiften of Sterven. Duidelijker kan het denk ik niet. Tevens is het een onderwerp dat al te vaak wordt miskend, onderschat en (hoe triest ook) wordt doodgezwegen.
Voor elk mens, gezonden en zieken, is ontgiften van levensbelang. Als je nog gewoon gezond bent, dan is het meer iets van dat je bent blootgesteld aan weinig gifstoffen, je van nature een goed ontgiftingssysteem hebt (je DNA) en dat je systeem nog niet overvraagt is en dat je alle stoffen op de juiste manier kunt afvoeren.
Bij ziekte, onbalans, aandoeningen gaat er dus op dit vlak altijd iets mis.
Bij o.a. MCS is dit ontgiftingssysteem ernstig verstoord. Meestal sluipt het er heel geleidelijk in. Zodra een baby het levenslicht ziet, dan lijkt het heel ongeschonden en maagdelijk. Dit jonge leven is wel al beinvloed door het genetisch materiaal van zijn ouders. Verder door de voeding en staat van gezondheid van de moeder. Werd er gerookt in de omgeving, wat voor leefstijl werd er op nagehouden. Denken aan drank/drugsgebruik lukt wel. Medicijngebruik wordt al minder aangedacht. Want ook al zegt men, het is veilig, 100% garantie is er nooit. (Als je niet op de kerktoren klimt, kun je er ook niet afvallen, toch?) En op welke plek verblijft de moeder tijdens haar zwangerschap? Is ze tandarts(assistente) en hangt regelmatig in de kwik met haar neus, werkt ze bij gevaarlijke stoffen in een fabriek, of wasserij voor de droogkuis met perchloorethyleen(een vluchtige gechloreerde organische verbinding VOS),etc.etc. Is de moeder zelf van nature een slechte ontgifter en belast al in de tijd van de zwangerschap?
Zoals ik heb gelezen over de huidige staat waarin wij in deze wereld wonen, is dat iedereen zonder uitzondering in meer of mindere mate vervuild is. Om op Antarctica een schone watermolecuul te vinden moet men 30 foot diep boren om er een te vinden. Maak je geen illusies meer dat het mee valt.
We onderzoeken ziekten alsof ze in de mens uit zichzelf zijn ontstaan en dus ook zo weer uit deze mens te bannen moet zijn. Dat veel wetenschappers de relatie met ons leefmilieu niet combineren vind ik onbegrijpelijk. Het lijkt alsof er louter oplossingen kunnen zijn door ieder probleem alleen met een uit te vinden pil aan te pakken. Laat ik wegsnijden/operaties niet vergeten en dan de geestelijke terreur/therapie alsof je mentaal ze niet alle vijf hebt.
MCS is een aandoening die eigenlijk er niet zou zijn als we in een volledig schone wereld zouden leven. Wijzelf zijn niet ziek, maar door onze omgeving zijn wij ziek geworden. MCS is in principe geen allergie, maar door de zaken die er uit voort vloeien, kunnen we zo allergisch als een deur reageren.
En niemand die het kent, herkent, erkent. We zijn op dit moment gewoon nog aan de goden overgeleverd. Ontkennen komt wel in het rijtje voor.
Met MCS, om terug te komen op het ontgiften, daar ligt de sleutel voor het herstel. De ballast afgooien opdat je je lichaamsfuncties de kans geeft om zichzelf weer te herstellen. Het lichaam heeft tot een bepaalde grens een zelfherstellend vermogen. Met MCS ben je die grens dik voorbij. Ik voel me in de praktijk voor alle virussen, geuren en trammelant, net een megagrote schietschijf, met virus-geur-trammelant als scherpschutter op een meter afstand. Wat er ook gebeurt, je bent er altijd bij, alle narigheid is raak. Midden in de roos.
En als je denkt dat je ergens op kunt rekenen in dit land, dan heb je het finaly mis. Je bent overgeleverd aan je eigen ellende en het is maar net hoe vindingrijk je bent, wat voor achterban je hebt (familie,vrienden, buren) die je geloven en ondersteunen, of je nog wat geld te makken hebt, want buiten het internet kost zelfs een prutadvies soms nog bakken geld. Al die supplementen, veilige spullen, aangepaste hap, het kost bakken vol geld en door geen erkenning ben je vogelvrij verklaard. Dan de juiste weg te gaan zoeken. Vind maar eens een arts die sympathiseert, die je gelooft en je niet in het rijtje van psychisch zet. Een arts die je actief wil helpen. Een arts die je de juiste onderzoeken afneemt, die gericht je nakijkt wat in jouw geval de oorzaken zijn van MCS om daarop een strategie uit te zetten, een plan van aanpak. Want als er wat gedaan wordt, is het heel belangrijk in welke volgorde of er gewerkt wordt. Per persoon is het verschillend wat de belastbaarheid nog is. Het vergt veel tijd. Niks gaat snel. Alle werkwijzen moeten met fluwelen handschoenen aan geprobeerd worden. Zie de herxheimer-reaktie.
Onderhand weet ik nu grotendeels waar ik zoeken moet en zal je daarvan deelgenoot maken.
Hier al vast wat voorbeelden.
http://chronische-vermoeidheidssyndroom.pilliewillie.nl/cvs-me/cvs.me.ontgifting.lever.3.php
En dan kom ik bij mijn bron van informatie; www.Leefbewust.com van Ron Fonteine. Doe jezelf een plezier en kijk wat hij voor je te bieden heeft. Abonneer je op zijn gratis nieuwsbrief. Er gaat een wereld voor je open.
Dit filmpje pak ik er eerst even uit,
http://www.youtube.com/watch?v=o_OHJ_SV0rw&feature=player_embedded#!
Over Sie sind nicht krank, Sie sind vergiftet – U bent niet ziek, U bent vergiftigd
En verder
http://www.leefbewust.com/themas/toxines.html
en ook een hele mooie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten